06-25-2014، 08:47 PM
[attachment=835]در اندازه گيري کميت هاي فيزکي خطا اجتناب ناپذير است و يا بهتر است گفته شود خطا جزء جدا نشدني اندازه گيري به شمار مي آيد. از اين رو در اندازه گيري کميتها به اندازه و نيز منابع خطا بايد همواره توجه شود. به عبارت ديگر مطالعه و شناخت خطا ما را در يافتن روش هاي کاهش آن براي دستيابي به نتايج بهينه ياري مي دهد. به اين ترتيب از ميزان خطا تا به اندازه اي مي توان کاست که از اثر آن بر نتايج به دست آمده از اندازه گيري ،
بتوان چشم پوشي کرد.
در تحقيقات علمي اين قانون ثابت شده است که وقتي يک تجربه براي اولين بار انجام مي شود، نتايج حاصل با حقيقتي که در جستجويش هستيم شباهت اندکي دارد. وقتي تجربه اي تکرار مي شود، اگر با ظرافتهاي متوالي در فن و روش همراه باشد، نتيجه ها به تدريج و به طور مجانبي به آن چيزي نزديک مي شود که مي توان آن را به عنوان يک توصيف معتبر با مقداري اطمينان بپذيريم.
بتوان چشم پوشي کرد.
در تحقيقات علمي اين قانون ثابت شده است که وقتي يک تجربه براي اولين بار انجام مي شود، نتايج حاصل با حقيقتي که در جستجويش هستيم شباهت اندکي دارد. وقتي تجربه اي تکرار مي شود، اگر با ظرافتهاي متوالي در فن و روش همراه باشد، نتيجه ها به تدريج و به طور مجانبي به آن چيزي نزديک مي شود که مي توان آن را به عنوان يک توصيف معتبر با مقداري اطمينان بپذيريم.