انجمن تخصصی مهندسین مکانیک

نسخه‌ی کامل: برای درمان واریس چه بخوریم؟
شما در حال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب بندی مناسب.
واریس پا زمانی ایجاد می‌شود که وریدهای پاها متورم و بزرگ گردند. این رگ‌های متورم می‌توانند موجب بروز احساس ناراحتی و درد در فرد شوند. شما می‌توانید با رعایت برخی نکات تغذیه‌ای و درمان‌های خانگی از میزان تورم و التهاب این رگ‌ها و عوارض بیماری واریس بکاهید. 

خوردن اسپند برای درمان واریس

بسیاری از متخصصان طب سنتی معتقدند که خوردن اسپند در کاهش علائم واریس خصوصاً در مراحل اولیه که مویرگ‌های عنکبوتی تازه تشکیل شده‌اند نقش دارد. این در حالی است که بر مبنای تحقیقات اثربخشی این روش اثبات نشده است. درمان قطعی این مشکل تنها از طریق اعمال جراحی اسکلروتراپی یا لیزردرمانی امکان‌پذیر خواهد بود.

مکمل خوراکی برای واریس
برخی از مکمل‌های خوراکی ممکن است در درمان واریس پا مؤثر باشند. بهتر است از این ترکیبات به‌عنوان درمان کمکی و در کنار سایر روش‌های تغییر سبک زندگی مانند بالا نگه‌داشتن پاها، استفاده از جوراب‌های واریس و فعالیت منظم استفاده شود.

ویتامین‌های مناسب برای واریس
  • ویتامین‌هایی که خاصیت ضد اکسیدانی دارند (ویتامین‌های آ، ث و ای)

  • ویتامین‌های گروه ب (خصوصاً نیاسین)

  • فلاونوئیدها (که تحت عنوان ویتامین P شناخته می‌شود) در متوقف ساختن روند تشکیل رگ‌های واریسی مفید دانسته می‌شوند.
ویتامین ب ۳ (نیاسین): کاهنده کلسترول خون بوده و به‌این‌ترتیب در تقویت جریان خون در بدن نقش دارد.

ویتامین ث: که در انواع مرکبات و نیز میوه‌ها و سبزیجات دیگری چون گوجه‌فرنگی، فلفل‌دلمه‌ای، توت‌فرنگی و سبزیجات برگ سبز به‌کاررفته است، در فرایند ساخت کلاژن در بدن دخالت دارد. کلاژن ترکیبی پروتئینی است که بخش عمده‌ای از بافت پیوندی بدن را تشکیل می‌دهد؛ بنابراین این ویتامین در محافظت از دیواره عروق و ترمیم آن‌ها و در نتیجه کاهش بروز نارسایی عروق و واریس پا نقشی کلیدی دارد.
ویتامین ای: از عملکرد پلاکت‌ها و تشکیل لخته جلوگیری به عمل‌آورده و باعث افزایش جریان خون در سیستم عروقی بدن می‌گردد. اسفناج، کلم بروکلی و کیوی از منابع غنی این ویتامین به شمار می‌آیند.

فلاونوئیدها در درمان واریس

فلاونوئیدها جزو ویتامین‌های معمول طبقه‌بندی نمی‌شوند و اثر خود را از طریق تقویت اثرات مکمل‌های ویتامین سی اعمال می‌کنند. برخی از مولکول‌های فلاونوئید مانند هسپریدین و دیوسمین در ترکیب داروهای مؤثر در نارسایی مزمن وریدی به‌کاررفته و اثرات ضدالتهابی قابل‌توجهی را بر روی عروق کوچک و مویرگ‌ها می‌گذارند. این مواد همچنین به‌وفور در انواع مرکبات، سیب و انواع توت یافت می‌شوند.

از دیگر انواع این فلاونوئیدها می‌توان به روتین اشاره کرد که موجب کاهش شکنندگی عروق و نشت مایع از دیواره آن‌ها می‌شود. این ترکیبات با اعمال خاصیت ضد اکسیدانی و ضدالتهاب خود در پیشگیری و درمان بیماری واریس مؤثر شناخته می‌شوند. سیب از جمله غنی‌ترین منابع روتین به‌حساب می‌آید.

سیانیدین فلاونوئید دیگری است که با خاصیت ضد اکسیدانی خود مانع از اثر مخرب رادیکال‌های آزاد بر دیواره عروق می‌شود. این ترکیب در توت قرمز، آلو، کلم و پیاز قرمز به‌کاررفته است. همچنین کپسایسین که ماده موجود در فلفل قرمز است نیز به‌عنوان چاشنی یا مکمل خوراکی در درمان واریس کاربرد دارد.

بتاسیانین در ترکیب چغندر (لبو) به‌کاررفته است و با کاهش سطح هموسیستئین خون از رگ‌ها در برابر آسیب محافظت می‌کند. هموسیستئین بالا یکی از علل مهم بروز واریس و لخته‌های خون است و بنابراین کاهش آن خطر ابتلای شما به واریس را کاهش می‌دهد.
نکته‌ای که باید حتماً در مصرف این مکمل‌ها و ویتامین‌ها به آن توجه کنید این است که مصرف بی‌رویه این ترکیبات ممکن است عوارض و تداخلات دارویی جدی به همراه داشته باشد؛ بنابراین، همواره پیش از مصرف هرگونه مکمل یا ترکیب گیاهی نخست با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: تغذیه برای درمان واریس


نوشته: دکتر مهرداد اقدسی
بهترین متخصص درمان واریس در تهران