1- سنبه:
يکي از اساسي ترين قسمتهاي قالب سنبه است که جنس آن عموما" از فولادهاي SPKRوSPK مي باشد.
قسمت بالائي سنبه بصورت پخ يا پله مي باشد. تا بتواند توسط سنبه گير در جاي خود مناسب قرار گيرد.
سنبه ها را بعد از ساخت توسط عمليات حرارتي آبکاري نموده و بعد از سخت شدن لبه هاي برنده آنها را سنگ مي زنند اين عمل از خرابي سريع لبه سنبه ها و مخارج اضافي جهت تيز کردن پي در پي آنها مي کاهد.
سنبه هاي خيلي بزرگ را که تراشيدن يک تيکه آن مقرون به صرفه نيست بصورت چند تيکه مي سازند.
۲- ماتريس:
ماتريس نيز اکثرا" از جنس فولادهاي سنبه ساخته مي شود و تلروانس بين سنبه و ماتريس بايد به مقدار معيني باشد در غير اينصورت يا قطعه کار مطابق ابعاد خواسته شده توليد نمي شود. و يا اگر تلروانس زياد باشد قطعه بجاي بريده شدن داخل ماتريس شده و به حالت کشش پاره مي شود.
براي اينکه قطعات بتوانند براحتي از داخل ماتريس بيرون ريخته شوند فقط قسمتي از سر ماتريس مطابق قطعه کار بوده و بقيه آن تا انتها گشاد تر مي باشد.
ماتريس توسط چند پيچ و پين به کفشک پائيني بسته مي شود تا نسبت به سنبه ها در جاي مناسب قرار گرفته و لبه سنبه و ماتريس در گير نشوند و شکسته شوند.
بعضي ماتريس ها که ساخت آنها بصورت يک تيکه مشکل بوده و يا خيلي بزرگ باشند بصورت چند تيکه مي شوند و به روشهاي مختلف توليد مي شوند.
۳-کفشک ها:
کفشک ها عامل استقرار قطعات قالب هستند. کفشک بالائي-کفشک پائيني که معمولا" از جنس چدن مي باشند.
بر روي کفشک ها قطعات ديگري نيز سوار مي شوند که بشرح زير هستند.
۳-۱- ميل راهنما :
معمولا" در داخل کفشک پائيني پرس مي شوند و در کفشک بالائي در بوش راهنما حرکت تعرشي دارند و عمل کنترل و هدايت مسير صحيح دو نيمه قالب را انجام مي دهد.اصطحکاک در اين قسمت به صورت سرشي و لغزشي است.
۳-۲- بوش ميل راهنما(بوش راهنما):
بوش راهنما در داخل کفشک بالائي پرس مي شود و چون جنس سوراخ داخلي بوش راهنما از جنس ميل راهنما نرمتر است امکان خراب شدن ميل راهنما
را از بين برده و همچنين عمل روغن کاري ميل راهنما را فراهم مي سازد.
۳-۳-نگهدارنده ميل راهنما:
وقتي طول ميله راهنما بلند باشد جهت جلوگيري ازخم شدن يا شکستن آن توسط نگهدارنده ميل راهنما که بر روي کفشک پاييني قرار مي گيرد، ضمن محدود کردن طول آزادي ميل راهنما به تقويت آن کمک مي کند .
۳- توپي :
توپي ها در انواع مختلف تهيه و به بازار عرضه مي گردد که بر اساس بزرگي و کوچکي قالب از آنها استفاده مي نمايند.
توپي از يک طرف به کفشک بالايي پيچ شده و از طرف ديگر در دهانه يا گلوئي فک بالائي پرس که متحرک است سنبه مي شود. بدين ترتيب با حرکت قسمت بالائي پرس قالب کار خود را انجام مي دهد.
۴ – پين استپ :
براي اين که قطعه درآمده از ورق با کمترين دور ريز توليد بايستي ورق در ايستگاههاي معيني توقف کرده و سپس عمل برش روي آن انجام مي شود . براي اين منظور از پين استپ يا نگهدارنده استفاده مي نمايند.
همچنين در ايستگاه دوم نيز در اثر وجود پين استپ در سوراخي که بر روي ورق ايجاد شده ورق مجدداً متوقف شده و عمل برش دوباره انجام مي شود.
۵- قرار انگشتي(پين انگشتي):
در مراتحل اوليه کار ممکن است چند قطعه به صورت ناقص توليد گردد که اگر قرار باشد از نوارهاي کوتاه استفاده شود توليد مقرون به صرفه نخواهد بود،لذا به منظور جلوگيري از ضايعات در مراحل اوليه بسته به طراحي قالب و تعداد ايستگاه هاي موجود از يک يا چند پين انگشتي استفاده مي نمايند.
پين انگشتي که روي روبنده جاسازي مي شود طوري است که آنرا به داخل فشار دهيم در داخل وارد کانال شده و به صورت زبانه اي سرراهه ورق مي گردد و به اين طريق ورق را در يک موقعيت مناسب موقتا" نگه مي دارد تا عمل برش روي آن انجام شود.
۶- روبنده يا ورق گير:
روبنده ضمن اينکه کانالي است براي هدايت و عبور ورق عمل بيرون اندازي ورق سوراخ شده از روي سنبه انجام مي دهد اگر روبنده در قالب وجود نداشته باشد ورق پس از سوراخ شدن در روي پيرامون سنبه، گير مي کند و در ادامه حرکت ورق داخل کانال قالب اختلال به وجود مي آيد.
روبنده ها ممکن است به تقسم مجهز شده و بروي سنبه سوار شوند و نوع ديگر آن که کانال هم بروي آن تعبيه شده به صورت ثابت بروي ماتريس سنبه مي شود.
۷- ضربه گير:
چون جنس سنبه سخت تر از جنس کفشک مي باشد لذا اگر سنبه بروي کفشک مونتاژ شده باشد بر اثر کار قالب، سنبه در داخل کفشک فرو مي رود براي جلو گيري از اين عيب و کم کردن خط شکستن سنبه ها از ضربه گير استفاده مي شود.
ضربه گير بين سنبه گير و کفشک بالائي قرار گرفته و هنگام بستن سنبه توسط ضربه گير نيز محکم مي گردد.
۸- سنبه گير:
سنبه گير وسيله اي است که براي استقرار سنبه بر روي کفشک به کار مي رود.
[b]فشار دادن عبوري(اکستروژن):
فشار دادن عبوري غبارت است از شکل دادن فشاري يک قطعه کار از طريق فشار دادن آن بداخل يک مجراي قالب شکل دادن(ماتريس) که همراه با کاهش سطح مقطع مي باشد.
اکستروژن قطعه کار:[/b]
در اين روش قطعات با سطوح مقطع(گرد،مربع،مستطيل و غيره)از قطعات خام ظخيم که تکه هاي برش خورده ورقها يا تکه هاي از ميله ها هستند، شکل داده مي شوند. سنبه و ماتريس پرسکاري قالبهايي هستند که براي اين نوع شکل دادن سرد لازم هستند.
از آنجا که مواد در اثر فشار سنبه نمي تواند به هيچ سمتي راه يابد، اجبارا" در شکاف بين سنبه و بوش پرسکاري جريان مي يابد. اين جريان مواد در حالت سرد انجام مي شود. از آنجا که در کشش عميق بوشهاي دراز،مراحل کار متعددي لازم است، ساخت آنها به روش اکستروژن و آنهم بيشتر در يک مرحله کاري انجام مي گيرد.
اجسام توپر به طريق اکستروژن مستقيم يا معکوس پر، اجسام تو خالي به طريق اکستروژن مستقيم يا معکوس لوله توليد مي شوند. ترکيبي از اين روشها نيز امکان پذير است.
قالبهاي اکستروژن قطعه کار:
قالب هاي اکستروژن از نظر ساختماي ساده هستند. اين قالها البته بايدثابت ساخته شوند، تا اينکه بتوانند فشارهاي بزرگ لازم را تحمل کنند. سطوح سنبه و ماتريس بايد در محلهاي تماس با قطعه کار کاملا" پرداخت شوند، در غير اينصورت از جريان مواد در اثر اصطحکاک زياد جلوگيري و به نيروي بزرگي نياز است.
سطح پيشاني سنبه بايد بايد تا حد امکان تخت نباشد، بلکه کروي، مخروط ناقص و يا گنبدي شکل باشد.
به اين ترتيب جريان مواد آسان مي شود. حدود ۰.۱ ميلي متر از تنه سنبه
و ماتريس خالي
و فقط در لبه کلگي قسمتي به طول ۱ ميلي متر تا ۲ ميلي متر سطح استوانه با قي مي ماند.
فشار لازم براي شکل دادن در جهات محوري و شعاي وارد مي شود . نيروي محوري که باعث ايجاد تنش هاي کششي در مواد مي شود اهميت زيادي دارند . براي اينکه بتوان چنين نيروهايي را تحمل کرد ، ماتريس پرسکاري همراه با يک مهره گيرنده روي صحفه پرسکاري بسته مي شود،
به اين ترتيب ماتريس داراي يک پيش تنش مي شود .
سلام، مهمان
