[Dash @li]

استحاله مارتنزیت

http://host10.aparat.com//public/user_da...249374.mp4

استحاله مازتنزیتی در فولاد


مارتنزیت محلول فوق اشباع شده ای از کربن در آهن α است. در
درجه حرارت معمولی محیط در یک حالت تعادلی قابلیت انحلال کربن در آهن α از 0.25%
تجاوز نمی کند. اما مقدار کربن موجود در مارتنریت ممکن است با مقدار کربن آستنیت
اولیه یکسان باشد.


شبکه کریستال مارتنزیت تتراگونال است. تشکیل مارتنزیت از
آستینت همراه با افزایش در حجم مخصوص می باشد. همین موضوع دلیل اصلی برای این است
که چرا در سخت کردن تنش های بزرگی تولید می شود که ماده سخت شده را طوری تغییر شکل
می دهد که ممکن است ترک هایی رخ دهد. بر طبق نظریه کوردیوموف مکانیزم استحاله
مارتنزیتی عبارت است از تغییر منظمی از یک شبکه مکعبی با سطوح مرکز دار به یک شبکه
مکعب دار. اتم های مجاور از روی فواصلی که از فواصل بین اتمی بزرگترند نسبت به
یکدیگر جا به جا می شوند بدون اینکه موقعیتشان را مبادله کنند.






در صورتی که آستنیت با سرعت کم (تعادلی) سرد شود حاصل آن
فریت و پرلیت (فولادهیپویوتکتواید) یا پرلیت و کربور (فولاد هایپریوتکتواید) است.
در سرعت کردن با سرعت زیاد ساختارهای خارج از تعادل مارتنزیت و باینیت با سختی
زیاد به دست می آیند.


انجام عملیات فوق به دو شرط متالوژیکی نیاز دارد:


-
آستنیتی
شدن فولاد، نمودار تعادل دارای دامنه آستنیتی باشد.


-
وجود تحول
آستنیت به فریت.


بنابراین لازم است که ابتدا ساختار را به صورت آستنیتی در
آورد و بعد با سرد کردن آن را به مارتنزیت تبدیل کرد.

در ضمن این رو هم برای علاقه مندان بگم که مارتنزیت بر دونوع است که برحسب درصد کربن آن می توان آن را شناخت البته در صورت متالو گرافی آن می توان با دیدن دو قلویی ها و نابجایی ها نیز آن را تشخیص داد در این کلیپ با سرد کردن آستنیت و گذر از دمای بحرانی و سرعت های سرد کردن زیاد به مارتنزیت رسیده ولی در هر صورت می توان به وجود آمدن این
ریز بلندی ها و دو قلویی ها و نابجایی ها را مشاهده نمود در ضمن اگر دقت شود دوقلویی که درصد کمی کربن دارد لایه ای است که حتی از مرز دانه ها نیز شروع به رشد می کند ولی در درصد های بالای کربن و سرعت سرد کردن بالا می توان مارتنزیت بشقابی بدست آورد که شامل درصد بالای دو قلویی است و از وسط دانه های آستنیت شروع به رشد می کنند.