[mohsentabatabaei]

باز باران


بي بهانه


با ترنمهاي زيبا


كودكانه


مي رود زين سو به آن سو


مي خورد بر تار گيسو


بس گوارا بود باران


وه چه زيبا بود باران


در دلم يادش كنم ياد


خاطراتي كه به من داد


باز باران


روي بامم


خيس شد


خاطره هايم


ياد آن دوران شيرين


دلم از خاطره هايش


گشته افسرده و غمگين


ياد آن روزهاي زيبا


پيش چشم همه ما


ياد آن الا دولكها


ياد آن دوز و كلكها


ياد بالا و بلندي


ياد آن سرسره بازي


زير باران رفتن و شاد


حس خوبي كه به من داد


ياد آن خاطره هامان


باز باران ، باز باران